Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lily Brown to samotna matka 12- letniego Everetta. Przed laty została porzucona przez męża oszusta. Obecnie kobieta próbuje odbudować swoje życie, przeprowadzając się do małego miasteczka w okolicach Kansas. Zarządza magazynem z kontenerami.
Chłopak czuje się tutaj samotny. Nie zaprasza nikogo do siebie. Pewnego dnia włamuje się do jednego z kontenerów. Znajduje w nim materiały dotyczące niewyjaśnionych spraw zaginięć kilku dziewczyn. Materiały te zachęcają go do zabawy w detektywa. Do zabawy dokańcza również koleżanka. Jedyna osoba jaką zaprosił do siebie. Szybko jednak okazuje się, że zabawa detektywa jest śmiertelnie niebezpieczną zabawą.
Książka może nie porwała mnie od pierwszej strony, ale z każdym kolejnym rozdziałem zaczęłam się wkręcać w opisaną histerię. Zdecydowanie książka należy do lekkich kryminałów czy thrillerów. Nie ma tutaj krwawych scen, ani specyficznego mrocznego klimatu, który tak uwielbiam w tych gatunkach.
Oprócz zabawy w detektywa, autorka wprowadziła tutaj również tajemnice, jakie ma zarówno Lily jak i osoby, które nagle pojawiają się w otoczeniu kobiety. I właśnie te tajemnice i to, że nie wiadomo komu można a komu nie ufać, sprawia że książkę czyta się błyskawicznie. Do tego autorka ma lekki i przyjemny styl pisania.
Czy polecam „Zło czai się w Kansas”? Owszem! Na pewno książka ta jest dobrym przerywnikiem dla tych co nie lubią mocnych thrillerów i szukają czegoś lżejszego.

Lily Brown to samotna matka 12- letniego Everetta. Przed laty została porzucona przez męża oszusta. Obecnie kobieta próbuje odbudować swoje życie, przeprowadzając się do małego miasteczka w okolicach Kansas. Zarządza magazynem z kontenerami.
Chłopak czuje się tutaj samotny. Nie zaprasza n...

Rozwiń

Zwiń

Autor po raz kolejny napisał dobry kryminał z dużą dawką czarnego humoru. Czytając tę książkę pełną intryg bawiłam się świetnie. Nie jeden raz wręcz parsknęłam śmiechem.
Pewnego dnia Paulina Marzec dostaje propozycje napisania artykułu o sensacyjnym odkryciu archeologicznym. Zadanie to z jednej strony jest ekscytujące, ale jak się okazuje również niebezpieczne. Jest śledzona przez tajne służby państwowe oraz ścigana przez gangsterów. Pomocy udziela jej kustosz jednego z mazowieckich muzeów. Czy uda im się ujawnić prawdę, która zmieni bieg historii? Przekonajcie się sami.
Żeby nie było zbyt nudno w miejscowości, w której przebywa Paulina dochodzi do zamordowania archeologa. Co z nim mają wspólnego dzieci, Pola Majewska i Kacper Pawlik?
Oprócz ciekawego i zabawnego kryminału czytelnik pozna również trochę historii. A całość czyta się naprawdę super. Tym bardziej, że nie brakuje tutaj barwnych postaci jak babcia Pola, zwrotów akcji i intryg. Do tego autor wspaniale połączył współczesność z historią Piastów. A dodatkowo wplótł w to wszystko błyskotliwe i zabawne dialogi.
Jeśli lubicie kryminały z porządną dawką humoru to bardzo polecam „Śmierć na wagę złota”.

Autor po raz kolejny napisał dobry kryminał z dużą dawką czarnego humoru. Czytając tę książkę pełną intryg bawiłam się świetnie. Nie jeden raz wręcz parsknęłam śmiechem.
Pewnego dnia Paulina Marzec dostaje propozycje napisania artykułu o sensacyjnym odkryciu archeologicznym. Zadanie to z ...

Rozwiń

Zwiń

„Akt trzeci” to opowieść o Hance, która miała kochającego męża. Pewnego dnia Grzesiek wyszedł do pracy i już nie wrócił z niej. Zmarł na zawał serca. Kobieta nie może pogodzić się ze śmierciom ukochanego. Śni się jej po nocach i ma wrażenie, że wszędzie go widzi. Na szczęście ma wspaniałą przyjaciółkę, która ją wspiera. Z czasem zaczęła porządkować rzeczy po swoim mężu. Najpierw ubrania a później sprawy bankowe. To co odkryła zwaliło ją z nóg.
„Akt trzeci” to poruszająca powieść o stracie i żałobie. O samotności i godzeniu się z tym co przyniósł nam los. Jest to również powieść o uczeniu się życia na nowo.
Książka pokazuje trzy etapy życia Hanki. Pierwszy dotyczył Grzegorza i ich wspólnego życia. Drugi to żałoba i próba wchodzenia w zawiązek z kimś innym. Trzeci akt to próba napisania własnego scenariusza na życie.
Książkę czyta się bardzo szybko. Jest ona cienka, a autorka posiada lekki pióro. Dostarcza ona wielu emocji. Strata kogoś blisko zawsze jest trudna i przeżywa się wraz z bohaterami. Zabierając się za tę książkę, myślałam że przez większość niej będę czytać o dramacie Hanki i w pewnym momencie będzie to nudne. Ale aktorka mnie zaskoczyła. Nagle na jaw wychodzą sekrety i tajemnice Grześka i od tego momentu książka wciągnęła mnie totalnie. Nie byłam w stanie jej odłożyć ani na chwilkę.
Aldony Reich wspaniale wykreowała tutaj główne bohaterki: Hannę i Eliwirę. Za mało było dla mnie drugoplanowych bohaterów. Myślę, że oni mogliby trochę namieszać w tej historii i w życiu Hanki. Nie mniej jednak książkę czytało mi się bardzo dobrze i z czystym sumieniem ją polecam!

„Akt trzeci” to opowieść o Hance, która miała kochającego męża. Pewnego dnia Grzesiek wyszedł do pracy i już nie wrócił z niej. Zmarł na zawał serca. Kobieta nie może pogodzić się ze śmierciom ukochanego. Śni się jej po nocach i ma wrażenie, że wszędzie go widzi. Na szczęście ma wspaniałą ...

Rozwiń

Zwiń

„Jęk zamykanych bram” to książka, którą mam problem jednoznacznie ocenić. Z jednej strony podobała mi się, a z drugiej strony miała momenty, które uważam za zbędne. Akcja książki biegnie tutaj powolnie. Jest to książka wielowątkowa i posiadająca wielu bohaterów, przez co zmusza do większego skupienia. To akurat lubię w kryminałach.
Pewnego dnia na oddział chirurgii trafia ochroniarz Arek Maj. Wkrótce jego ciało odnajduje inny pacjent. Lekarka próbuje skontaktować z osobą, którą Maj wskazał do kontaktu. Okazuje się, że ta osoba 2 lata temu zaginęła. Do bliskich Arka próbuje dotrzeć również pewna kelnerka, Edyta. Sprawą zajmuje się również Matusz, były policjant. To co dowiaduje się szokuje. Co ukrywał Arek? Dlaczego musiał umrzeć? Przekonacie się sami.
Autor posiada swój styl pisania, który chyba nie za bardzo przypadł mi do gusty. Za to pan Wojciech wspaniale przedstawił tutaj portret psychologiczny każdego z bohaterów. Każda z postaci ma trudną przeszłość, która wpływa na teraźniejszość.
Nie zabraknie tutaj napięcia jakie towarzyszy w trakcie czytania. Czuć również gęstą, mafijną atmosferę. Natomiast zakończenie jest z tych, którego kompletnie nie spodziewałam się.
Czy polecam tę książkę? Tak. Myślę, że znajdzie ona swoich fanów. Dla mnie nie była ona zła, ale była tylko dobra.

„Jęk zamykanych bram” to książka, którą mam problem jednoznacznie ocenić. Z jednej strony podobała mi się, a z drugiej strony miała momenty, które uważam za zbędne. Akcja książki biegnie tutaj powolnie. Jest to książka wielowątkowa i posiadająca wielu bohaterów, przez co zmusza do większeg...

Rozwiń

Zwiń

„Pielgrzym” to powieść, która skradła moje serce od pierwszych stron. Posiada ona dwie linie czasowe. A tego typu książki wręcz kocham.
Rok 1979 – Simon wraca po latach do Polski. Jest dziennikarzem i będzie relacjonował dla rodaków wizytę Jana Pawła II w naszym kraju. Jego prawdziwy cel podroży jest jednak inny. Pomimo, że ma żonę i dwie córki wrócił do ojczyzny by odnaleźć Sarę. Poznał ją tuż po wojnie. Aby ją odnaleźć wpada w kłopoty i musi uciekać przed aparatem bezpieczeństwa PRL-u. W pogoń za Szymonem udaje się również ktoś kogo znał w 45 roku. Czy uda mu się uciec? I czy odnajdzie Sarę?
Rok 1945 – to opis tego co widział Szymon tuż przed opuszczeniem Polski. Ruina, bieda i ludzie uciekający jak on z kraju. Ale również opis uczucia jakie zrodziło się pomiędzy Szymonem i Sarą.
Książka urzekła mnie pod każdym względem. Zarówno pod względem opisów Polski tuż po zakończeniu II Wojny Światowej i tego co wtedy się działo. Jak również opisów lat 70. Są to bardzo bogate opisy i tamtego świata i przeżyć głównego bohatera. Pan Robert wspaniale oddał w swojej książce to jak wyglądało życie po zakończeniu wojny. To jak niby Polska była wolna. Jak nazistów zastąpili Sowieci.
W książce znajdziemy również dużo nazw ulic i miejsc w Szczecinie, które dzisiaj zmieniły nazwę. Dzięki temu, że autor pozostawił niemieckie nazwy czuć klimat tamtych lat.
Dla mnie „Pielgrzym” to nie tylko powieść o poszukiwaniu młodzieńczej miłości, ale również lekcja historia. Mało jest książek, których akcja dzieje się tuż po zakończeniu II Wojny Światowej czy w latach 70. A szkoda, bo czasy te były również ciężkie i nie każdy z nas pamięta tamten okres.

„Pielgrzym” to powieść, która skradła moje serce od pierwszych stron. Posiada ona dwie linie czasowe. A tego typu książki wręcz kocham.
Rok 1979 – Simon wraca po latach do Polski. Jest dziennikarzem i będzie relacjonował dla rodaków wizytę Jana Pawła II w naszym kraju. Jego prawdziwy cel p...

Rozwiń

Zwiń

„Miara życia” to książka, która potrafi zaintrygować od pierwszej strony. Ludzie na całej Ziemi, dostali tajemnicze skrzyneczki, w których znajdował się sznurek. Sznurek u każdego miał inną długość. Były krótkie i długie. Był on miara życia. Od jego długości zależało to jak długo dana osoba żyła. Tajemnicze skrzyneczki spowodowały strach i chaos. Jedni chcieli je otworzyć a inni nie. Co zrobili z wiedzą o tym ile im życia zostało?
Książka jest z jednej strony piękna a z drugiej przerażająca. Ludzie stojący w obliczu śmierci potrafili sobie nagle pomagać. Okazać ciepło, przyjaźń i dobro. Długość sznurka spowodowała duże zamieszanie. To ona pokazała podział ludzi na lepszych i gorszych. Tych co warto i nie, leczyć.
„Miara życia” jest książką, która przerosła moje oczekiwania. Należy do gatunku literatury piękny. I jak to bywa w tym gatunku, akcja jest raczej posolona. Czasami czytelnik ma wrażenie, że nic się nie dzieje. Tutaj dostałam książkę z dynamiczną akcją. Do tego jest ona bardzo refleksyjna. Na pewno zostaje na dużej w naszych głowach. Jest na pewno oryginalna i specyficzna, co tym bardziej wyróżnia ją na tle innych powieści z tego gatunku. Napisana jest również pięknym, poetyckim językiem. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie chociaż nie jest cienka.
To co najbardziej mnie zaskoczyło, to fakt że „Miara życia” jest debiutem literackim Nikki Erlick. Ja jestem pod wielkim wrażeniem tej książki i już nie mogę doczekać się kolejnych powieści autorki.

„Miara życia” to książka, która potrafi zaintrygować od pierwszej strony. Ludzie na całej Ziemi, dostali tajemnicze skrzyneczki, w których znajdował się sznurek. Sznurek u każdego miał inną długość. Były krótkie i długie. Był on miara życia. Od jego długości zależało to jak długo dana osob...

Rozwiń

Zwiń

Gdybym miała opisać jednym słowem tę książkę to byłoby to słowo GENIALNA. „Skazany” to po mistrzowsku napisany thriller. Wszystko tutaj jest przemyślane i dopracowane. Nie ma szans by domyśleć się czy skazany za morderstwo Shane Nelson jest faktyczne winny czy ofiarą. Raz było mi szkoda i uważałam, że niesłusznie go skazano, a za chwilę uważałam, że jest świetnym manipulatorem. I tak przez całą książkę.
Brooke jest samotną matką oraz dyplomowaną pielęgniarką, która rozpoczyna pracę w zakładzie karnym dla mężczyzn. Ma przestrzegać trzech zasad. Wszystkich więźniów traktować tak samo, nie ujawniać swoich danych osobowych i nie nawiązywać z nikim więzi. Wszystkie trzy zasady złamała przekraczając bramę więzienia.
Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Dzięki czemu dowiadujemy się co takie wydarzyło się 11 lat temu. Książka wciąga od pierwszej strony, a napięcie towarzyszy od początku do końca. Znajdziemy tutaj również zaskakujące i powodujące gęsią skórkę zwroty akcji. A zakończenie jest z gatunku tych co wbijają w fotel i powodują, że z waszych ust wyjdzie WOW.
Dla mnie ten thriller psychologiczny jest napisany po mistrzowsku. I bardzo go polecam!

Gdybym miała opisać jednym słowem tę książkę to byłoby to słowo GENIALNA. „Skazany” to po mistrzowsku napisany thriller. Wszystko tutaj jest przemyślane i dopracowane. Nie ma szans by domyśleć się czy skazany za morderstwo Shane Nelson jest faktyczne winny czy ofiarą. Raz było mi szkoda i ...

Rozwiń

Zwiń

„Uwolniona” to wciągający od pierwszych stron thriller, którego akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych.
Koniec lat 80. Czasy gdy Europa walczy o wolność. Krystyna Swoboda, ceniona dziennikarka śledcza wyjeżdża z Polski na Węgry. Towarzyszy jej fotoreporter Paweł. To właśnie z nim przeżyje romans oraz wplata się w intrygujące sprawy, które będę mieć wpływ na przyszłość.
Rok 2024. Poznajemy Julię, córkę Krystyny. Kobieta spędza długie godziny przy matce będącej w szpitalu. Obie są wstrząśnięte śmierciom przyjaciela. Żadna z nich nie wierzy, że popełnił samobójstwo. Julka gotowa jest zrobić wszystko by odkryć prawdę. Nie wie tylko co się stanie gdy ją odkryje.
Dwie linie czasowe, dwie bohaterki. Niebezpieczne odkrycia związane z mafią, ABW i bezwzględna walka o władzę. A jeśli do tego dodać tajemnicze zniknięcie Malarza, to lektura staje się nieodkładana.
Uwielbiam książki, których akcja dzieje się w latach 80 i 90 ubiegłego wieku. Są to czasy, które pamiętam. Uwielbiam również dwie linie czasowe, które wzajemnie się przeplatają. Uwielbiam poznawać bohaterów sprzed lat i to kim są dzisiaj.
Autor posiada lekki styl pisania, dzięki czemu książkę czyta się szybko. Zazwyczaj nie sięgam po thrillery polityczne, ale muszę przyznać, że „Uwolniona” zrobiła na mnie duże wrażenie. Pan Igor wodzi za nos czytelnika. Były momenty gdy domyślałam się zakończenia, ale za chwilę wątpiłam w swoje przypuszczenia.
Jeśli podobnie jak ja nie wiecie czy thriller polityczny jest gatunkiem dla Was, to polecam sięgnąć po „Uwolnioną”. Ja czytając tę książkę, bawiłam się dobrze.

„Uwolniona” to wciągający od pierwszych stron thriller, którego akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych.
Koniec lat 80. Czasy gdy Europa walczy o wolność. Krystyna Swoboda, ceniona dziennikarka śledcza wyjeżdża z Polski na Węgry. Towarzyszy jej fotoreporter Paweł. To właśnie z n...

Rozwiń

Zwiń

Wiktoria to dziewczyna o dobrym sercu, ale w moim odczuciu totalnie zagubiona i nieogarnięta.
Dzień przed swoim ślubem dostaje wiadomość od dawnej miłości, Sebastiana, który pisze, że tęskni za nią. Dziewczyna pod ołtarzem zostawia swojego narzeczonego. Zaskakuje samą siebie, ale czuje, że wychodzi za niego nie z miłości i nie będzie szczęśliwa z nim. Tylko babcia potrafi jej pomóc. Zabiera ją do siebie, do rodzinnej miejscowości, Lubomierza. Jest nieświadoma tego, że Sebastian ożenił się z Pauliną, która jest w ciąży.
Czy pomimo wszystko dziewczyna odnajdzie szczęście? Polubi się z kotem babci?
Książka ma małomiasteczkowy klimat co bardzo lubię w powieściach obyczajowych. Zwłaszcza o tej porze roku, kiedy można w ten sposób przeżyć lato na wsi u babci. Jednak strasznie drażniła mnie główna bohaterka. Może i była niedosłysząca i może z tego powodu nie mogła zaznać szczęścia w miłości, ale dla mnie ogólnie była naiwna.
Nie jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Edyty. Autorka posiada lekki styl pisania. Poprzez kreację bohaterów potrafi dostarczyć wielu emocji. Od wzruszenia, złości po rozbawienie. „Lato o smaku miłości” nie do końca zaspokoiło mój czytelniczy gust, ale pomimo to polecam. Jest to na pewno lekka i przyjemna lektura do poczytania na świeżym powietrzu w letnie dni.

Wiktoria to dziewczyna o dobrym sercu, ale w moim odczuciu totalnie zagubiona i nieogarnięta.
Dzień przed swoim ślubem dostaje wiadomość od dawnej miłości, Sebastiana, który pisze, że tęskni za nią. Dziewczyna pod ołtarzem zostawia swojego narzeczonego. Zaskakuje samą siebie, ale czuje, ż...

Rozwiń

Zwiń

„Mój apetyt na Włochy” to książka napisana przez autorkę popularnego bloga kalejdoskop Renaty - Renatę Pawłowską.
Książka ta nie jest zwykłą książką kulinarną. Każdy tutaj przepis to również opowieść o przygodach podróżniczych i kulinarnych autorki. W książce znajdziemy również kody QR, które uwielbiam. Po ich skanowaniu otworzy nam się playlista z utworami, które słucha autorka podczas gotowania.
Książka jest wielką księga kuchni włoskiej. Znajdziemy tutaj przepisy na przystawki, tarty i frittaty, dania ze zbóż, ryb, dania z mięsa, zupy oraz desery i wiele więcej.
Przepisy są łatwe w przygotowaniu a składniki łatwe w zdobyciu w sklepach.
Książka posiada również wiele ilustracji, na których znajdują się te pyszności. Na każdej stronie wręcz czuje się zapach tych potraw oraz wielką miłość autorki do Włoch.
Układ książki jest przestronny. Łatwo znaleźć w niej akurat to co nas w danym momencie interesuje.

„Mój apetyt na Włochy” to książka napisana przez autorkę popularnego bloga kalejdoskop Renaty - Renatę Pawłowską.
Książka ta nie jest zwykłą książką kulinarną. Każdy tutaj przepis to również opowieść o przygodach podróżniczych i kulinarnych autorki. W książce znajdziemy również kody QR, k...

Rozwiń

Zwiń